Nuh (tufanı)(Su serisi -26-)

Ya!/Keşke! Nuh’un kendisi gemiye binmeseydi?
Nuh’un gemisiydi ve fakat Nuh Tufanı’ydı...
Tufan büyük yerdendi, Nuh’un değildi.
Haber büyük yerdendi, bir Nuh dinledi.
Nuh kendisine söyleneni yerine getirdi
Çok çok büyük, bir büyük gemi inşa etti.
Her türden çifter çifter hayvan onu izledi.
Nuh’u kurtaran büyük sözü dinlemesiydi.

Hayatı devam ettiren hayvanların; bir sözü’ne gelip
Nuh’u izlemesiydi ya Nuh’ta söz dinlemeseydi
Asıl o zaman olurdu gerçekten “Tufan”
Ne tufanlar geldi geçti kimbilir, ben bilmem
Topu bir Nuh Tufan’ı edemedi bildiğim.
Bir Nuh gelmeyeceğini biliyoruz da ya Tufan’ı
Daha ne tufanlar yaşanacak kimbilir
Belki kocaman “makro tufanlar!” yeri göğü yıkan
Ya da çok küçük “mikrop tufanlar!” akıl almaz

Nuh, Nuh Tufanı Nuh’un gemisinden bildiğimiz
İnsanı boğan sadece “insanın kendi kibrinin tufanıydı”
Onu Nuh’un gemisine binmekten ve itaatten alıkoyan
Söz dinletmeyen kendinden başkasını bildirtmeyen.
İnsana verilen akıl ve zeka doğada; en büyük silahı insanın
Yine insan bu silahı aptalca durmadan kendine sıkan....
Tufan’dan sonra, kalan ortada insanlıktan
Belki de Nuh’un kendisi binmemeliydi gemiye en baştan
Bendeniz Yılmaz BEKTAŞ